Ok, obejrzałem niedawno tę słynną filmową wersję Ghost in the Shella ze Scarlet Johansson. Może nie nazwałbym filmu totalnym gniotem, ale "meh." już na pewno. To jeden z tych filmów, gdzie bohaterowie niby tłumaczą co chwila kto, co i dlaczego, a jednak i tak masz wrażenie, że nic z tego nie rozumiesz. Niestety jednak nie dlatego, że film jest tak głęboki, tylko dlatego, że akcja toczy się aż za szybko. Zainteresowanie wydarzeniami na ekranie szybko więc mija, ponieważ brakuje czasu by przetrawić to, co się przed chwilą ujrzało lub usłyszało. Spłycenie przesłania oryginału również nie pomaga.
..a skoro mowa o oryginalnym animowanym filmie - to jeden z tych dziwnych przypadków, gdzie znajomość oryginału jednocześnie szkodzi i pomaga w odbiorze. Źródłem problemu jest to, że nowy film często przenosi sceny i wydarzenia z oryginału niemal 1 do 1, ale jednocześnie stara się opowiedzieć własną, zmienioną historię. W efekcie otrzymujemy totalny bajzel, bo z jednej znajomośc oryginału pozwala lepiej zrozumieć o co tu w ogóle chodzi (Bo film, jak mówiłem, pomimo licznych exposition dumpów kiepsko wprowadza w klimat) ale z drugiej jego znajomość sprawia że aż za bardzo widzimy wszystkie liczne wady, niedociągnięcia i przeinaczenia dokonane na pierwowzorze. Starczy powiedzieć, że z filmu spokojnie możnaby wyciąć wszystkich poza Bato i nic by na tym nie stracił.
Obejrzeć generalnie można, ale raczej za darmo jak się komuś bardzo nudzi. Oryginał wciąż jest o wiele lepszą rozrywką.
