Na południe od Necropolis, wśród wzgórz, z których widać skraj Mrocznej Puszczy, ma swoje źródło mieniąca się kolorem bursztynu rzeka, która z kotłów, baniaków i kadzi wędruje po delty podniebienia, a następnie morza żołądków niemalże wszystkich mieszkańców Podziemia.
Chcąc podzielić się doświadczeniami ze swoich podróży, znany w zakonie Mroczny Elf, imieniem Lifu, postawił sobie za cel wyprodukowanie najlepszego piwa na terenie Mrocznych Pustkowi. Wtedy właśnie powstał browar Pandemonium.
Pierwszym etapem produkcji każdego z kilku rodzajów piwa, rozlewanego w browarze, jest gromadzenie ziaren zbóż, głównie jęczmienia i pszenicy. Browar skupuje zboża z okolicznych wiosek, a sam także prowadzi kilka upraw. Zgromadzone nasiona trafiają do zaciemnionych słodowni, gdzie namakają przez kilka dni w murowanych basenach. Następnie przenoszone są do innego pomieszczenia, w którym powoli kiełkują. Po kilku dniach, gdy w pomieszczeniu czuć przyjemny zapach, przywodzący na myśl świeże ogórki, pracownicy oddzielają kiełki od ziaren, przerzucając ich stosy łopatami, do specjalnych sit. Po takim zabiegu całe ziarno należy osuszyć. W ciepłych miesiącach wystarcza do tego słońce, podczas tych chłodniejszych zborze trafia do niewielkich pomieszczeń, pod którymi umieszczona jest kotłownia, zapewniająca stałą dostawę ciepłego powietrza. Suche już ziarna trafiają do browarnianych młynów, w których są rozdrabniane i pozbawiane łusek. W końcu przychodzi długo wyczekiwany czas, kiedy z nasion powstaje trunek. Rozdrobnione ziarna trafiają do wielkich kotłów, pełnych ciepłej wody. Gdy oddadzą jej wszystko, co w nich najlepsze, nadchodzi czas na przelanie uzyskanego zacieru do wielkich kadzi. Do tego procesu używane są specjalne sita z lnu, które przepuszczają jedynie najdrobniejszy osad.
Browar ma w swojej ofercie kilka rodzajów piwa, a produkcja każdego z nich różni się pewnymi szczegółami.
Chmielowa Marchia – jasne piwo pszeniczne, które w odróżnieniu od większości trunków ze swojej rodziny posiada mocny aromat chmielu. Wykorzystywane są trzy jego odmiany – plotki głoszą, że każda pochodzi z terytorium innego zakonu, choć pracownicy browaru twierdzą, że pozyskuje składniki jedynie ze swoich upraw w zachodniej części Mrocznych Pustkowi. Pomimo dużej ilości chmielu, zapach nadal ma słodkawą, nieco owocową nutę. Śnieżnobiała piana utrzymuje się na powierzchni piwa aż do opróżnienia kufla i wygląda równie dobrze jak na plakatach reklamujących produkty browaru.
Czarny Mistrz – nazwa była świetnym chwytem marketingowym, ale nie to zadecydowało o wielkiej popularności tego piwa. Czarny Mistrz to wyjątkowy trunek, charakteryzujący się ciemną, wręcz czarną barwą oraz głębokim kawowym aromatem, z wyraźną nutą goryczki pozostawianą na podniebieniu. O charakterystycznym smaku nie decyduje chmiel, ale prażone ziarna, użyte podczas ważenia tego piwa. Właśnie dzięki nim piwo uzyskuje tak ciemną barwę. Napitek ten zyskał dużą popularność wśród orków, którzy cenią sobie jego wyrazisty smak.
Potępione – browarniany eksperyment, będący czymś pomiędzy ciemnym a jasnym piwem. Jednak to nie połączenie dwóch rodzajów trunku jest w nim najciekawsze. Przy produkcji użyto rośliny podobnej do chmielu, występującej na obrzeżach Puszczy Potępionych. Jest to najdroższe z piw, które produkuje browar – z prostej przyczyny – specyfik nie ma na chwilę obecną żadnej większej uprawy, a podczas zbiorów w okolicach zachodnich lasów często dochodzi do zniknięć i trudnych do wyjaśnienia wypadków. Chętni do pozyskiwania tego cennego składnika znajdują się zawsze, gdyż są dobrze opłacani. Poza tym sam „przeklęty chmiel” jest na tyle pożądany, że wielu pracuje choćby po to, żeby zebrać go też dla własnych potrzeb. Mówi się, że jest to jeden ze składników Odlotu Beliara, herbaty o właściwościach halucynogennych, produkowanej kiedyś przez Ragnusa. Tutaj właśnie dochodzimy do sedna – Potępione smakuje jak najzwyklejsze, dobre piwo, jednak skutki jego picia wykraczają daleko poza możliwości oferowane przez stan upojenia alkoholowego. Trunek jest zdecydowanie słabszy od wspomnianej wcześnie herbaty, jednak w połączeniu z alkoholem daje nieco inny efekt, stawiając większy nacisk na pobudzenie pijącego jego wizjami, niż ich kontemplację. Ze względu na swoje właściwości, piwo to stało się pomimo wysokiej ceny bardzo popularne.